Karakteristiek
Kerk en pastorie zijn in 1876 als een eenheid gebouwd; symmetrisch met neoclassicistische kenmerken. Het ensemble is van cultuurhistorisch en architectonisch belang en sinds 2001 zijn kerk en pastorie rijksmonumenten ‘vanwege de gaafheid van hun tijd typische architectuur en de visuele en functionele samenhang’. Sinds de bouw hebben nauwelijks wijzigingen plaatsgevonden. Opvallende elementen in het verder eenvoudige kerkinterieur zijn de diepzwarte preekstoel in hoogglans, de twee zwart geschilderde psalmborden met aan de bovenzijde het silhouet van een gezicht met geopende mond, de twee kerkenraadsbanken met huif en fronton, en de gietijzeren kroonluchters met acanthusmotieven.